به گزارش خبرنگار مهر، هوشنگ عطاپور یکشنبه شب در آیین رونمایی از آثار شهریار و همچنین نکوداشت استاد شهریار و علی محمدیان و روز ملی شعر و ادب فارسی افزود: اشعار شهریار توسط شعرای ترک، کرد و فارسی زبان ترجمه شده است بنابراین شهریار حلقه اتصال اقوام ایرانی است.
وی با بیان اینکه شهریار شاعری فراملی است و نمی شود به شهر، دیار یا کشور خاصی محدود کرد اظهارداشت: شهریار و اشعارش مرزها را درنوردیده و یکی از افتخارات ایران معاصر در سطح دنیاست.
عطاپور با اشاره به تشکیل انجمن مفاخر در استان طی سالهای اخیر گفت: بنیاد فرهنگ هنر و ادب آذربایجان تاسیس شد تا نهادهای فرهنگی در خدمت اصحاب فکر و اندیشه قرار گیرند و از زحمات بانیان، نویسندگان، شعرا و همه کسانی که در تاریخ فرهنگ و هنر و ادبیات این مرز و بوم نقش داشتند تقدیر و تجلیل شود.
وی یادآور شد: هر سال همزمان با ۲۷ شهریورماه روز درگذشت این شاعر شهیر، منتقدین و طرفداران شهریار بحث های زیادی را مطرح می کنند مبنی بر اینکه چرا روز شعر و ادب فارسی به نام شهریار نامگذاری شده است، در دفاع از این روز باید گفت چرا شخصی چون شهریار که هم ایرانیست و هم به دو زبان فارسی و آذری به این شیوایی سخن گفته و شعر سروده است، انتخاب نمی شد.
مشاور استاندار آذربایجان غربی تصریح کرد: اشعار شهریار ورد زبان ها و ابیاتش ضرب المثل هست لذا باید روز شعر و ادب فارسی به نام وی ثبت می شد.
وی اظهار کرد: ایران کشوری چندفرهنگی و چندقومی است و اقوام در طول تاریخ در کنار هم زندگی کردند، به خلق ادبی اقدام کردند و شعرای ما از نظامی گرفته تا خاقانی، قطران، همام، طرزی افشار و ... به زبان فاخر فارسی خدمت کردند، حال شهریار شاعری است که هم به زبان فارسی و هم ترکی آذربایجانی خدمت کرده است.
عطاپور در خصوص استاد علی محمدیان نیز گفت: وی به ویژه در حوزه غزل ادامه دهنده راه استاد شهریار هستند چه بسا در غزلسرایی تحت تاثیر شهریار نیز بودند.
عطاپور خاطرنشان کرد: محمدیان در کنار ادبیات، آشنایی و تسلط ادبی مداح اهل بیت و هنرمند هم هستند و آثار ماندگاری را در معماری آذربایجان غربی دارند.
مشاور استاندار اذعان کرد: آذربایجان غربی مینیاتوری از ایران است که اقوام، ادیان و ومذاهب مختلف در کنار هم زندگی مسالمت آمیزی داشته اند و به نوعی شانیت مراسم هم از این نظر خیلی مهم است که از شاعران مختلف نقاط کشور تجلیل می شود.
بازگشت ادبی، زبان و شعر ادبیات فارسی را نجات داد
شاعر طنزپرداز کشور و آذربایجان غربی نیز در این مراسم به تشریح ویژگی های فرهنگ و ادبیات ایران پرداخت و افزود: بازگشت ادبی، دوره ای در تاریخ ادبیات ایران از نیمه دوم قرن دوازدهم تا پیدایش ادبیات مشروطه در اوایل قرن چهاردهم. درباره آغاز و آغازکنندگان ادبیات این دوره میان صاحبنظران تقریباً اتفاق نظر هست، اما درباره ماهیت این دوره ادبی و نامها و صفتهایی که بدان داده شده و تقسیم آن به دوره های فرعی تر و پایان و هدف آن اختلاف نظر بسیار و آراء گاه حتی به کلی متعارض است.
سعید سلیمان پور ادامه داد: در نیمه قرن دوازدهم حرکت تازه ای در شعر فارسی آغاز شد و تنی چند از شاعران به فکر پیروی از اسلوب های کهن شعر فارسی، سبک خراسانی و سبک عراقی افتادند و این طرز را در شعر «طرز قدما» خواندند.
وی با بیان اینکه بازگشت ادبی جواب منطقی برای نجات شعر فارسی بود و زبان و شعر ادبیات فارسی را به تنظیمات قدیمی برد و زبان را نجات داد افزود: در این دوره شاعرانی که شعر می سرودند ناگزیر از این بودند که ادبیات فارسی را یک دوره مطالعه و تحلیل کنند تا درست پیاده کنند.
این شاعر طنزپرداز با بیان اینکه مهم ترین شاخص شهریار جسارت ادبی به دلیل نبوغ ادبی وی است، گفت: سبک شعر استاد شهریار صرف عراقی نبود و اینکه گفته شود از حافظ تقلید کرده بلکه در شعر عراقی به مرحله ای رسید ومواردی اضافه کرد که در حافظ نبود.
وی در دفاع از سبک شعر استاد علی محمدیان ادامه داد: این حرکت امروز هم ادامه یافته است و شعر استاد محمدیان را نمی توانیم بگوییم از زبان قدماست، بلکه زبان عامدانه است.
سلیمان پور خاطرنشان کرد: متاسفانه در زمان حاضر نیز در شعر فارسی با انحطاط زبانی روبرو هستیم به طوری که در غزل های معاصر غلط های دستوری و ناهماهنگی افعال وجود دارد.
شهریار متعلق به تمام اقوام است
پژوهشگر و شهریارشناس کشور نیز در این مراسم گفت: اگر بنا باشد شاهکارهای شهریار را در حوزه غزل، منظومه های رمانتیک و قالب های متنوع انتخاب کنیم به یقین مجموعه شاهکارهای منتخب شهریار حجمی بیش از مجموعه شاعران قرن ۲۰ خواهد بود.
علیزاده با تاکید بر اینکه ۲۷ شهریور، سالروز درگذشت شهریار در تقویم رسمی کشور به عنوان بزرگداشت روز شعر و ادب فارسی نامگذاری شده است، گفت: این موضوع مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی و همیشگی است و در عین اینکه ایرانیان قدردان همه شاعران و ادیبان تاریخ ادبیات خود هستند.
وی با بیان اینکه هنر چیزی جز بازتاب تجربه ها و عواطف شخصی هنرمند نمی تواند باشد، تصریح کرد: هنر تنها جایی است که بیانگر عواطف شخصی است و شهریار نیز شاعر خودی های خود و یکی از معدود شاعران کل تاریخ ادبیات ایران است که بخش اعظم شعری را که به زبان ترکی و فارسی سروده، زیسته است یعنی شعر آئینه حالات روحی و تجربه های فردی اوست.
این پژوهشگر و شهریار شناس یاد آورشد: اینکه شهرت عمده شهریار در بین توده مردم غزل سرایی است ظلم فاحشی در حق این شاعر شهیر است اما اگر بخواهیم به همین غزل توجه کنیم و ببینیم چه اتفاقی در غزل شهریار افتاده با اطمینان می شود گفت که شهریار حداقل ۱۰۰ غزل شهریارانه دارد که قابل اشتباه با هیچ یک از شعر چهار نوع غزل فارسی سعدی حافظ مولانا و مجموعه سبک هندی نیست و ما نمی توانیم شعرهایی که مهر و امضای شهریار را دارد و منشا تحولی در ادب فارسی به شمار می آیند در دیوان حافظ یا سایر دیوان ها قرار دهیم.
وی گفت: شهریار در این غزل ها که حداقل می توان ۱۰۰ نمونه درخشان را انتخاب کرد، در مقابل درخشانترین غزل های سعدی حافظ و مولانا و سبک هندی قرار داد.
علیزاده خاطرنشان کرد: تجلیل از مقام استاد شهریار، تجلیل از شعور و معرفت او و قدردانی از میراث گرانقدری است که برای ما به ارمغان گذاشته است.
نظر شما